Jólin og börnin okkar: Að leggja áherslu á samveru frekar en gjafir Valgerður Bára Bárðardóttir skrifar 12. desember 2024 08:31 Jólin eiga að vera tími gleði, kærleika og samveru. Samt sem áður hefur þessi árstíð í auknum mæli verið merkt með óraunhæfum væntingum, ofgnótt gjafa og stöðugri pressu á foreldra að uppfylla ímyndaðar kröfur samfélagsins. Það er mikilvægt að staldra við og spyrja okkur: Hvað skiptir raunverulega máli fyrir börnin okkar? Í stað þess að láta jólahátíðina snúast um flottar og dýrar gjafir, getum við einbeitt okkur að því að skapa ómetanlegar minningar með börnunum okkar. Börn muna ekki alltaf hvað þau fengu í jólapakkann, en þau muna augnablikin þar sem fjölskyldan var saman, hló, spilaði, bakaði smákökur eða horfði á jólamynd í hlýjunni. Þessir tímar byggja grunninn að tilfinningagreind þeirra og styrkja tengslin sem eru þeim mikilvægari en nokkur efnisleg gjöf. Að gefa samveru í jólapakkann Í stað þess að leggja áherslu á ótal gjafir, er hægt að velja upplifanir sem hluta af jólagjöfunum. Ferð í skautahöll, kvöldstund með lestri og kakói eða jafnvel sameiginlegt verkefni, eins og að búa til skraut, getur verið ógleymanleg gjöf. Þetta dregur úr álagi á foreldra og eykur gildi stundanna sem eytt er saman. Samfélagsmiðlar og sýndarmennska Á tímum samfélagsmiðla hefur jólahefðin oft breyst í keppni um að birta fallegustu myndirnar og sýna flottustu gjafirnar. Þó slíkt geti verið skemmtilegt fyrir suma, er mikilvægt að við foreldrarnir hugsum um hvernig þetta hefur áhrif á börnin okkar. Börn læra af okkur, og ef þau sjá að jólin snúast um að keppa í dýrum gjöfum eða glæsilegum myndum, þá taka þau þann lærdóm með sér í framtíðina. Samkeppni milli barna Of margir foreldrar óafvitandi stuðla að samkeppni milli barna með því að leggja of mikla áherslu á gjafir og ytri hluti. Þeir eiga auðveldara með að gleymast þegar lífið heldur áfram, á meðan hlýjar minningar um kærleika og samveru lifa áfram í hjörtum þeirra. Jól í einfaldleika og þakklæti Við foreldrar getum sett gott fordæmi með því að draga úr kröfum á okkur sjálf og einbeita okkur að því sem skiptir raunverulega máli. Börnin okkar verða þakklátust fyrir minningar um góðar stundir og sögur af jólatréssköpun, hlátri við eldhúsborðið eða hlýjum faðmi undir teppi á aðfangadagskvöldi. Látum jólin snúast um hlýju, gleði og kærleik. Við getum ekki stjórnað öllu, en við getum valið að leggja áherslu á það sem varir lengst: samveru, minningar og það að vera til staðar fyrir börnin okkar. Þetta er sú gjöf sem þau munu bera með sér alla ævi. Höfundur er geðhjúkrunarfræðingur og margra barna móðir. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Jól Mest lesið Um styttingu vinnuvikunnar í leikskólum Reykjavíkurborgar, ákall um leiðréttingu Anna Margrét Ólafsdóttir,Hafdís Svansdóttir,Jónína Einarsdóttir Skoðun Hvers vegna var Úlfar rekinn? Hjörtur J. Guðmundsson Skoðun Ríkisstjórnin ræðst gegn ferðaþjónustu bænda Lilja Rannveig Sigurgeirsdóttir Skoðun Gangast við mistökum Júlíus Birgir Jóhannsson Skoðun Að apa eða skapa Rósa Dögg Ægisdóttir Skoðun Hagnaðurinn sem við afsölum okkur: Af hverju salan á Íslandsbanka er samfélagslegt glapræði Karl Héðinn Kristjánsson Skoðun Íslenskumælandi hjúkrunarfræðingar Guðbjörg Pálsdóttir Skoðun 15. maí 2023 - 75 ár frá upphafi Nakba Hjálmtýr Heiðdal Skoðun Lögfræðingurinn sem gleymdi tilgangi laga Sigríður Svanborgardóttir Skoðun Að reyna að „tímasetja“ markaðinn - er það góð strategía? Baldvin Ingi Sigurðsson Skoðun Skoðun Skoðun Sjónarspil í Istanbul Gunnar Pálsson skrifar Skoðun Að vilja meira og meira, meira í dag en í gær Harpa Fönn Sigurjónsdóttir skrifar Skoðun Sjálfboðaliðinn er hornsteinninn Hannes S. Jónsson skrifar Skoðun Kallað eftir málefnalegri umræðu um kröfur um íslenskukunnáttu Eiríkur Rögnvaldsson skrifar Skoðun Gangast við mistökum Júlíus Birgir Jóhannsson skrifar Skoðun Um styttingu vinnuvikunnar í leikskólum Reykjavíkurborgar, ákall um leiðréttingu Anna Margrét Ólafsdóttir,Hafdís Svansdóttir,Jónína Einarsdóttir skrifar Skoðun Ríkisstjórnin ræðst gegn ferðaþjónustu bænda Lilja Rannveig Sigurgeirsdóttir skrifar Skoðun Að apa eða skapa Rósa Dögg Ægisdóttir skrifar Skoðun Að reyna að „tímasetja“ markaðinn - er það góð strategía? Baldvin Ingi Sigurðsson skrifar Skoðun Lífsnauðsynlegt aðgengi Bryndís Haraldsdóttir skrifar Skoðun Hvers vegna var Úlfar rekinn? Hjörtur J. Guðmundsson skrifar Skoðun Eru forsætisráðherra og ríkisstjórn hrædd við vilja fólksins; lýðræðið? Ole Anton Bieltvedt skrifar Skoðun Þegar við ætluðum að hitta Farage - Á Ísland að ganga í ESB? Sveinn Ólafsson skrifar Skoðun Sama steypan Ingólfur Sverrisson skrifar Skoðun Ofbeldi gagnvart eldra fólki Kolbrún Áslaugar Baldursdóttir skrifar Skoðun Að taka ekki mark á sjálfum sér Kristinn Karl Brynjarsson skrifar Skoðun Betri borg Alexandra Briem skrifar Skoðun Að eiga sæti við borðið Grímur Grímsson skrifar Skoðun Hagnaðurinn sem við afsölum okkur: Af hverju salan á Íslandsbanka er samfélagslegt glapræði Karl Héðinn Kristjánsson skrifar Skoðun Íþróttir eru lykilinn Willum Þór Þórsson skrifar Skoðun Framtíð safna í ferðaþjónustu Guðrún D. Whitehead skrifar Skoðun Munu Ísraelsmenn sprengja bifreið páfa í loft upp? Einar Baldvin Árnason skrifar Skoðun Að skapa framtíð úr fortíð Anna Hildur Hildibrandsdóttir skrifar Skoðun Tími til umbóta í byggingareftirliti Sigurður Ingi Jóhannsson skrifar Skoðun Stærð er ekki mæld í sentimetrum Sigmar Guðmundsson skrifar Skoðun Áður en íslenskan leysist upp Gamithra Marga skrifar Skoðun Lögfræðingurinn sem gleymdi tilgangi laga Sigríður Svanborgardóttir skrifar Skoðun Þétting byggðar – nokkur mistök gjaldfella ekki stefnuna Samúel Torfi Pétursson skrifar Skoðun Breyta lífum til hins betra eða dvelja áfram í hýðum síns vetra? Tómas Ellert Tómasson skrifar Skoðun Hverjum þjónar nýsköpunin? Halldóra Mogensen skrifar Sjá meira
Jólin eiga að vera tími gleði, kærleika og samveru. Samt sem áður hefur þessi árstíð í auknum mæli verið merkt með óraunhæfum væntingum, ofgnótt gjafa og stöðugri pressu á foreldra að uppfylla ímyndaðar kröfur samfélagsins. Það er mikilvægt að staldra við og spyrja okkur: Hvað skiptir raunverulega máli fyrir börnin okkar? Í stað þess að láta jólahátíðina snúast um flottar og dýrar gjafir, getum við einbeitt okkur að því að skapa ómetanlegar minningar með börnunum okkar. Börn muna ekki alltaf hvað þau fengu í jólapakkann, en þau muna augnablikin þar sem fjölskyldan var saman, hló, spilaði, bakaði smákökur eða horfði á jólamynd í hlýjunni. Þessir tímar byggja grunninn að tilfinningagreind þeirra og styrkja tengslin sem eru þeim mikilvægari en nokkur efnisleg gjöf. Að gefa samveru í jólapakkann Í stað þess að leggja áherslu á ótal gjafir, er hægt að velja upplifanir sem hluta af jólagjöfunum. Ferð í skautahöll, kvöldstund með lestri og kakói eða jafnvel sameiginlegt verkefni, eins og að búa til skraut, getur verið ógleymanleg gjöf. Þetta dregur úr álagi á foreldra og eykur gildi stundanna sem eytt er saman. Samfélagsmiðlar og sýndarmennska Á tímum samfélagsmiðla hefur jólahefðin oft breyst í keppni um að birta fallegustu myndirnar og sýna flottustu gjafirnar. Þó slíkt geti verið skemmtilegt fyrir suma, er mikilvægt að við foreldrarnir hugsum um hvernig þetta hefur áhrif á börnin okkar. Börn læra af okkur, og ef þau sjá að jólin snúast um að keppa í dýrum gjöfum eða glæsilegum myndum, þá taka þau þann lærdóm með sér í framtíðina. Samkeppni milli barna Of margir foreldrar óafvitandi stuðla að samkeppni milli barna með því að leggja of mikla áherslu á gjafir og ytri hluti. Þeir eiga auðveldara með að gleymast þegar lífið heldur áfram, á meðan hlýjar minningar um kærleika og samveru lifa áfram í hjörtum þeirra. Jól í einfaldleika og þakklæti Við foreldrar getum sett gott fordæmi með því að draga úr kröfum á okkur sjálf og einbeita okkur að því sem skiptir raunverulega máli. Börnin okkar verða þakklátust fyrir minningar um góðar stundir og sögur af jólatréssköpun, hlátri við eldhúsborðið eða hlýjum faðmi undir teppi á aðfangadagskvöldi. Látum jólin snúast um hlýju, gleði og kærleik. Við getum ekki stjórnað öllu, en við getum valið að leggja áherslu á það sem varir lengst: samveru, minningar og það að vera til staðar fyrir börnin okkar. Þetta er sú gjöf sem þau munu bera með sér alla ævi. Höfundur er geðhjúkrunarfræðingur og margra barna móðir.
Um styttingu vinnuvikunnar í leikskólum Reykjavíkurborgar, ákall um leiðréttingu Anna Margrét Ólafsdóttir,Hafdís Svansdóttir,Jónína Einarsdóttir Skoðun
Hagnaðurinn sem við afsölum okkur: Af hverju salan á Íslandsbanka er samfélagslegt glapræði Karl Héðinn Kristjánsson Skoðun
Skoðun Kallað eftir málefnalegri umræðu um kröfur um íslenskukunnáttu Eiríkur Rögnvaldsson skrifar
Skoðun Um styttingu vinnuvikunnar í leikskólum Reykjavíkurborgar, ákall um leiðréttingu Anna Margrét Ólafsdóttir,Hafdís Svansdóttir,Jónína Einarsdóttir skrifar
Skoðun Eru forsætisráðherra og ríkisstjórn hrædd við vilja fólksins; lýðræðið? Ole Anton Bieltvedt skrifar
Skoðun Hagnaðurinn sem við afsölum okkur: Af hverju salan á Íslandsbanka er samfélagslegt glapræði Karl Héðinn Kristjánsson skrifar
Skoðun Breyta lífum til hins betra eða dvelja áfram í hýðum síns vetra? Tómas Ellert Tómasson skrifar
Um styttingu vinnuvikunnar í leikskólum Reykjavíkurborgar, ákall um leiðréttingu Anna Margrét Ólafsdóttir,Hafdís Svansdóttir,Jónína Einarsdóttir Skoðun
Hagnaðurinn sem við afsölum okkur: Af hverju salan á Íslandsbanka er samfélagslegt glapræði Karl Héðinn Kristjánsson Skoðun