Lúxusvandamál eða gleymt hverfi Ásta Leonhards, Rakel Steinberg Sölvadóttir og Sara Dögg Svanhildardóttir skrifa 11. maí 2022 07:01 Á síðustu árum hefur Garðabær stækkað ört eða um tæp 5%. Fjölgunin er einna helst komin til með nýja vistvæna hverfinu í Urriðaholti sem nú er yngsta hverfið í Garðabæ. Fyrstu íbúarnir fluttu í hverfið árið 2010 en sala fyrstu íbúða í fjölbýli hófst árið 2014 og í dag búa um 2700 íbúar í hverfinu. Það er hins vegar morgunljóst að innviðir hafa ekki fylgt þeim takti og í dag gengur hverfið undir nafninu “gleymda hverfið”. Okkar mikilvægi lærdómur er sá að við uppbyggingu á nýjum hverfum er ekki nóg að henda bara upp byggingum og gleyma þeirri staðreynd að þar mun búa fólk. Fólk á öllum aldri. Fólk með ólíkar þarfir. Fólk sem gerir ráð fyrir að sjálfsagðir hlutir eins og skólamál og samgöngur séu traustar. Þetta má ekki endurtaka sig þegar farið verður í uppbyggingu hverfa sem eru næst á dagskránni, þ.e. í landi Hnoðraholts og við Kumlamýri á Álftanesi. Skólamál Það eru um 700 börn á leik- og grunnskólaaldri í Urriðaholtinu, þar af eru um 400 þeirra á leikskólaaldri. Þetta er mikið fagnaðarefni í jafn spriklandi hverfi og raun ber vitni. Engu að síður er aðeins einum áfanga af þremur lokið við grunnskólann og leikskólinn sem ætlaður er 120 börnum er margsprunginn og hefur verið leitað á náðir hálfbyggðs grunnskóla með húsnæðiskost. Reddingarframkvæmdir eru rétt nýhafnar við tímabundinn leikskóla, gáma sem eiga að brúa bilið þar til “hinn eini sanni leikskóli” er fullbúinn. Samt hefur þetta verið raunveruleikinn til nokkurs tíma og foreldrar jafnvel þurft að koma börnum að í leikskóla fyrir utan hverfið. Sambærileg redding, gámakommúna hefur einnig verið sett upp við Vífilsstaði til að leysa vandann sem hefur skapast við sinnuleysi meirihlutans á kjörtímabilinu. Hátt hlutfall leikskólabarna í Urriðaholti hefur gert það að verkum að grunnskólinn hýsir nú tímabundið mun fleiri leikskólabörn á sama tíma og uppbygging skólans hefur tekið mun lengri tíma en gott þykir. Skólinn er sprunginn í báða enda og elsti árgangur hrökklast yfir í aðra skóla, í bæjarfélagi sem státar sig af valfrelsi í skólamálum. Barnafjölskyldur í Urriðaholti mega á hverjum degi líða fyrir það að sitjandi bæjarstjórn hafi ekki gripið boltann í tæka tíð og hraðað uppbyggingu innviða í hverfinu. Urriðaholtsskóli er framsækinn og öflugur skóli. Hann er sannarlega til fyrirmyndar þegar kemur að kröfum um fagmennsku starfsfólks og húsnæðis. Staðreyndin er sú að af þeim 15 börnum á efsta ári í Urriðaholtsskóla þá munu 13 þeirra ekki sækja skólann á komandi skólaári. Ber það merki um valfrelsi í skólamálum? Við í Viðreisn viljum styðja betur við vöxt og sjáanlega vaxtarverki skólans og bjóða unglingum í Urriðaholti raunverulegt val um að stunda nám við skólann sinn. Við þurfum ennfremur að byggja undir heilbrigt skólasamfélag þar sem ungmenni geta notið sín, eru stolt af og fá tækifæri til að byggja upp góða stemningu og jákvæða unglingamenningu við skólann sinn sem þau geta verið stolt af í sínu skólasamfélagi. Það ætlum við í Viðreisn að gera. Samgöngur Það tók meirihluta í bæjarstjórn eitt og hálft ár að skynja þennan raunveruleika sem blasað hefur við íbúum í mun lengri tíma. Engar strætósamgöngur inn í vistvæna hverfi Urriðaholtsins hafa íþyngt daglegri rútínu barnafjölskyldna verulega. Viðreisn fékk loksins samþykkta tillögu sína um bættar almenningssamgöngur í allra þágu; einu og hálfu ári eftir að hún var lögð fram. Það eru ekki bara almenningssamgöngur sem hafa setið á hakanum. Það er til að mynda bara ein leið inn og út úr hverfinu sem getur skapað mikið álag í þetta stóru samfélagi fyrir utan hvað þetta getur skapað mikla hættu. Aðgengi fyrir gangandi og hjólandi hefur einnig verið vanrækt að ekki sé talað um aðgengi fyrir fatlaða. Einstaklingar, börn og fullorðnir, verða að geta komist öruggir leiða sinna milli hverfa í Garðabæ. Í dag er fólk einangrað í Urriðaholti nema það hafi bíl eða geti látið sér nægja stopular strætóferðir. Urriðaholt er líka Garðabær - Gerum betur Það er morgunljóst að Sjálfstæðismönnum í Garðabæ hefur mistekist að halda utan um þá fólksfjölgun sveitarfélagsins svo vel sé. Þrátt fyrir ítrekaðar ábendingar um að hraða uppbyggingu innviða til að mæta þörfum íbúa og að bjóða upp á góða þjónustu hefur lítið sem ekkert gerst. Sjálfstæðismenn telja þrátt fyrir þetta að vel hafi til tekist með uppbygginguna og hafa sjálfir sagt að það sem eftir sé teljist frekar sem “lúxusvandamál” en slök þjónusta og vanefndir. Við í Viðreisn í Garðabæ viljum tryggja uppbyggingu innviða í Urriðaholti strax og að tryggja að reynslan skili sér til uppbyggingar nýrra hverfa í Garðabæ. Við erum sjö á lista Viðreisnar sem búum í Urriðaholti og finnum daglega á eigin skinni hvað hefur farið úrskeiðis, hvað þarf að laga og hvenær það verði gert. Þetta er svo ofureinfalt, vöndum til verka og gerum bara betur. Sara Dögg Svanhildardóttir bæjarfulltrúi er oddviti Viðreisnar í Garðabæ og íbúi í Urriðaholti Rakel Steinberg Sölvadóttir frumkvöðull skipar 3.sæti á lista Viðreisnar í Garðabæ og íbúi í Urriðaholti Ásta Leonhards fjármálasérfræðingur skipar 7.sæti á lista Viðreisnar í Garðabæ og íbúi í Urriðaholti Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Garðabær Skoðun: Kosningar 2022 Sveitarstjórnarkosningar 2022 Rakel Steinberg Sölvadóttir Sara Dögg Svanhildardóttir Viðreisn Mest lesið Þarf ég að flytja úr landi? Katrín Sigríður J. Steingrímsdóttir Skoðun Borgið lausnargjaldið Ólafur Hauksson Skoðun Foreldrar, ömmur og afar þessa lands - áskorun til ykkar! Ragnheiður Stephensen Skoðun Bannað að lækna sykursýki II Lukka Pálsdóttir Skoðun Krónan eða evran? Kostir og gallar Hilmar Þór Hilmarsson Skoðun Íslenski fasteignamarkaðurinn: spilavíti þar sem húsið vinnur alltaf Ingvar Þóroddsson Skoðun Þegar Skagamenn glöddu lítið hjarta María Rut Kristinsdóttir Skoðun Flokkur fólksins ræðst gegn hagsmunum eldra fólks og komandi kynslóða Þorsteinn Sæmundsson Skoðun Helvítis fokking fokk!! Er ekki nóg komið? Maríanna H. Helgadóttir Skoðun Jólaheimsóknir á aðventunni Guðrún Karls Helgudóttir Skoðun Skoðun Skoðun Að drepa eða drepast!? og þar fór það Bakir Anwar Nassar skrifar Skoðun Jane Goodall hvetur íslensk stjórnvöld til að hætta hvalveiðum Jane Goodall skrifar Skoðun Endurnýjun stjórnmálanna Guðjón Sigurbjartsson skrifar Skoðun Árangur og áskoranir í iðnmenntun Arna Arnardóttir,Magnús Hilmar Helgason,Vignir Steinþór Halldórsson skrifar Skoðun Hvar enda skattahækkanir? Bessí Þóra Jónsdóttir skrifar Skoðun Svört orka tekur 2 ár en græn 32 ár Magnús Jóhannesson skrifar Skoðun Ákall um aðgerðir gegn þjóðarmorði í Gaza Eva Dögg Davíðsdóttir skrifar Skoðun Það þarf samfélag til að ala upp barn Ástþór Ólafsson skrifar Skoðun Skömm Reykjavíkurborgar: Hvernig er staðan í leikskólum borgarinnar? Elín Einarsdóttir skrifar Skoðun Á ég að slökkva með fjarstýringunni? Birna Guðný Björnsdóttir skrifar Skoðun Samfélag án Pírata Lenya Rún Taha Karim skrifar Skoðun Burt með biðlista barna…nema þau búi í Reykjavík! Diljá Mist Einarsdóttir skrifar Skoðun Það byrjaði sem gola en brátt var komið rok Ásthildur Lóa Þórsdóttir skrifar Skoðun Helvítis fokking fokk!! Er ekki nóg komið? Maríanna H. Helgadóttir skrifar Skoðun Foreldrar, ömmur og afar þessa lands - áskorun til ykkar! Ragnheiður Stephensen skrifar Skoðun Framsókn í forystu fyrir meira og hagkvæmara húsnæði Sigurður Ingi Jóhannsson skrifar Skoðun Raforka til garðyrkjubænda hækkar um 25%. Verða heimilin næst? Elinóra Inga Sigurðardóttir skrifar Skoðun Á tíundu hverri mínútu er kona myrt af einhverjum sem hún þekkir Stella Samúelsdóttir skrifar Skoðun Flokkur fólksins ræðst gegn hagsmunum eldra fólks og komandi kynslóða Þorsteinn Sæmundsson skrifar Skoðun Kerfisbreytingar á Réttindagæslu fatlaðra – óvissa og áhyggjur Aileen Soffia Svensdóttir skrifar Skoðun Þegar Skagamenn glöddu lítið hjarta María Rut Kristinsdóttir skrifar Skoðun Betra veður fyrir íþróttakrakkana okkar! Skúli Bragi Geirdal skrifar Skoðun Grjótið í eggjakörfunni Gunnsteinn R. Ómarsson skrifar Skoðun Vondar hugmyndir í verðbólgu Hildur Sverrisdóttir skrifar Skoðun Jólaheimsóknir á aðventunni Guðrún Karls Helgudóttir skrifar Skoðun Íslenski fasteignamarkaðurinn: spilavíti þar sem húsið vinnur alltaf Ingvar Þóroddsson skrifar Skoðun Borgið lausnargjaldið Ólafur Hauksson skrifar Skoðun Hvað viltu að bíði þín heima? Þórdís Dröfn Andrésdóttir skrifar Skoðun Þarf ég að flytja úr landi? Katrín Sigríður J. Steingrímsdóttir skrifar Skoðun 11 ástæður fyrir því að kjósa Pírata Baldur Karl Magnússon skrifar Sjá meira
Á síðustu árum hefur Garðabær stækkað ört eða um tæp 5%. Fjölgunin er einna helst komin til með nýja vistvæna hverfinu í Urriðaholti sem nú er yngsta hverfið í Garðabæ. Fyrstu íbúarnir fluttu í hverfið árið 2010 en sala fyrstu íbúða í fjölbýli hófst árið 2014 og í dag búa um 2700 íbúar í hverfinu. Það er hins vegar morgunljóst að innviðir hafa ekki fylgt þeim takti og í dag gengur hverfið undir nafninu “gleymda hverfið”. Okkar mikilvægi lærdómur er sá að við uppbyggingu á nýjum hverfum er ekki nóg að henda bara upp byggingum og gleyma þeirri staðreynd að þar mun búa fólk. Fólk á öllum aldri. Fólk með ólíkar þarfir. Fólk sem gerir ráð fyrir að sjálfsagðir hlutir eins og skólamál og samgöngur séu traustar. Þetta má ekki endurtaka sig þegar farið verður í uppbyggingu hverfa sem eru næst á dagskránni, þ.e. í landi Hnoðraholts og við Kumlamýri á Álftanesi. Skólamál Það eru um 700 börn á leik- og grunnskólaaldri í Urriðaholtinu, þar af eru um 400 þeirra á leikskólaaldri. Þetta er mikið fagnaðarefni í jafn spriklandi hverfi og raun ber vitni. Engu að síður er aðeins einum áfanga af þremur lokið við grunnskólann og leikskólinn sem ætlaður er 120 börnum er margsprunginn og hefur verið leitað á náðir hálfbyggðs grunnskóla með húsnæðiskost. Reddingarframkvæmdir eru rétt nýhafnar við tímabundinn leikskóla, gáma sem eiga að brúa bilið þar til “hinn eini sanni leikskóli” er fullbúinn. Samt hefur þetta verið raunveruleikinn til nokkurs tíma og foreldrar jafnvel þurft að koma börnum að í leikskóla fyrir utan hverfið. Sambærileg redding, gámakommúna hefur einnig verið sett upp við Vífilsstaði til að leysa vandann sem hefur skapast við sinnuleysi meirihlutans á kjörtímabilinu. Hátt hlutfall leikskólabarna í Urriðaholti hefur gert það að verkum að grunnskólinn hýsir nú tímabundið mun fleiri leikskólabörn á sama tíma og uppbygging skólans hefur tekið mun lengri tíma en gott þykir. Skólinn er sprunginn í báða enda og elsti árgangur hrökklast yfir í aðra skóla, í bæjarfélagi sem státar sig af valfrelsi í skólamálum. Barnafjölskyldur í Urriðaholti mega á hverjum degi líða fyrir það að sitjandi bæjarstjórn hafi ekki gripið boltann í tæka tíð og hraðað uppbyggingu innviða í hverfinu. Urriðaholtsskóli er framsækinn og öflugur skóli. Hann er sannarlega til fyrirmyndar þegar kemur að kröfum um fagmennsku starfsfólks og húsnæðis. Staðreyndin er sú að af þeim 15 börnum á efsta ári í Urriðaholtsskóla þá munu 13 þeirra ekki sækja skólann á komandi skólaári. Ber það merki um valfrelsi í skólamálum? Við í Viðreisn viljum styðja betur við vöxt og sjáanlega vaxtarverki skólans og bjóða unglingum í Urriðaholti raunverulegt val um að stunda nám við skólann sinn. Við þurfum ennfremur að byggja undir heilbrigt skólasamfélag þar sem ungmenni geta notið sín, eru stolt af og fá tækifæri til að byggja upp góða stemningu og jákvæða unglingamenningu við skólann sinn sem þau geta verið stolt af í sínu skólasamfélagi. Það ætlum við í Viðreisn að gera. Samgöngur Það tók meirihluta í bæjarstjórn eitt og hálft ár að skynja þennan raunveruleika sem blasað hefur við íbúum í mun lengri tíma. Engar strætósamgöngur inn í vistvæna hverfi Urriðaholtsins hafa íþyngt daglegri rútínu barnafjölskyldna verulega. Viðreisn fékk loksins samþykkta tillögu sína um bættar almenningssamgöngur í allra þágu; einu og hálfu ári eftir að hún var lögð fram. Það eru ekki bara almenningssamgöngur sem hafa setið á hakanum. Það er til að mynda bara ein leið inn og út úr hverfinu sem getur skapað mikið álag í þetta stóru samfélagi fyrir utan hvað þetta getur skapað mikla hættu. Aðgengi fyrir gangandi og hjólandi hefur einnig verið vanrækt að ekki sé talað um aðgengi fyrir fatlaða. Einstaklingar, börn og fullorðnir, verða að geta komist öruggir leiða sinna milli hverfa í Garðabæ. Í dag er fólk einangrað í Urriðaholti nema það hafi bíl eða geti látið sér nægja stopular strætóferðir. Urriðaholt er líka Garðabær - Gerum betur Það er morgunljóst að Sjálfstæðismönnum í Garðabæ hefur mistekist að halda utan um þá fólksfjölgun sveitarfélagsins svo vel sé. Þrátt fyrir ítrekaðar ábendingar um að hraða uppbyggingu innviða til að mæta þörfum íbúa og að bjóða upp á góða þjónustu hefur lítið sem ekkert gerst. Sjálfstæðismenn telja þrátt fyrir þetta að vel hafi til tekist með uppbygginguna og hafa sjálfir sagt að það sem eftir sé teljist frekar sem “lúxusvandamál” en slök þjónusta og vanefndir. Við í Viðreisn í Garðabæ viljum tryggja uppbyggingu innviða í Urriðaholti strax og að tryggja að reynslan skili sér til uppbyggingar nýrra hverfa í Garðabæ. Við erum sjö á lista Viðreisnar sem búum í Urriðaholti og finnum daglega á eigin skinni hvað hefur farið úrskeiðis, hvað þarf að laga og hvenær það verði gert. Þetta er svo ofureinfalt, vöndum til verka og gerum bara betur. Sara Dögg Svanhildardóttir bæjarfulltrúi er oddviti Viðreisnar í Garðabæ og íbúi í Urriðaholti Rakel Steinberg Sölvadóttir frumkvöðull skipar 3.sæti á lista Viðreisnar í Garðabæ og íbúi í Urriðaholti Ásta Leonhards fjármálasérfræðingur skipar 7.sæti á lista Viðreisnar í Garðabæ og íbúi í Urriðaholti
Skoðun Árangur og áskoranir í iðnmenntun Arna Arnardóttir,Magnús Hilmar Helgason,Vignir Steinþór Halldórsson skrifar
Skoðun Skömm Reykjavíkurborgar: Hvernig er staðan í leikskólum borgarinnar? Elín Einarsdóttir skrifar
Skoðun Raforka til garðyrkjubænda hækkar um 25%. Verða heimilin næst? Elinóra Inga Sigurðardóttir skrifar
Skoðun Á tíundu hverri mínútu er kona myrt af einhverjum sem hún þekkir Stella Samúelsdóttir skrifar
Skoðun Flokkur fólksins ræðst gegn hagsmunum eldra fólks og komandi kynslóða Þorsteinn Sæmundsson skrifar
Skoðun Kerfisbreytingar á Réttindagæslu fatlaðra – óvissa og áhyggjur Aileen Soffia Svensdóttir skrifar
Skoðun Íslenski fasteignamarkaðurinn: spilavíti þar sem húsið vinnur alltaf Ingvar Þóroddsson skrifar