Ástandskýrsla Hafró Atli Hermannsson skrifar 12. júní 2023 07:01 Ný ástandskýrsla Hafrannsóknarstofnunar var kynnt á föstudag. Fyrir utan dagsetninguna efst í hægra horninu er því miður ekkert nýtt að frétta í skýrslunni. Ef síðustu 25 ársskýrslum Hafró væri stokkað líkt og um spil væri að ræða þyrfti einhvers konar gervigreind til að koma þeim aftur í rétta tímaröð. Það er vegna þess að nær ekkert hefur verið að frétta allan þann tíma, annað en að stofnunin flutti af Skúlagötunni í nýtt húsnæði í Hafnarfirði fyrir nokkrum árum. Það hefur vonandi skilað sér í bættri vinnuaðstöðu, en ráðgjöf stofnunarinnar varðandi vöxt og viðgang okkar helstu nytjastofna hefur engu skilað og - mun að óbreyttu líklega aldrei gera það. Ráðgjöf stofnunarinnar byggir sem fyrr á því að geyma fiskinn í sjónum svo hann verði stærri á næsta ári - eða bara einhvern tíma seinna. Það er skemmst frá því að segja að það hefur aldrei gengið eftir svo einhver hafi orðið þess var. Þá meina ég hvergi nokkurs staðar. Ég hef i mínum kvikindisskap stundum spurt að því hvenær það hafi verið, jafnvel klukkan hvað en það eru engar vísbendingar að finna. En það á samt að halda áfram á sömu braut, nota sama nýtingarkerfið sem skýrslur stofnunarinnar sanna að hafa hvergi virkað. Þetta er sama nýtingarkerfið og ICES Alþjóðahafrannsóknarráðið predikar, enda erum við mikils metin þar sem ein af stofnríkjum ráðsins. Með öðrum orðum; þó við gengjum í ESB myndi þekking okkar á lífríkinu í hafinu og ráðgjöf um heildarafla ekki geta versnað - því allt er eins. Frá árinu 1950 og allt þar til við færðum lögsöguna út í 200 mílur árið 1975 var meðal ársafli í þorski nálægt 450 þúsund tonn. Í heil 25 ár með yfir 100 erlenda togara og minni trollmöskva skrapandi smáfisk upp að 12 mílum frá landi minnkaði þorskaflinn ekkert. Hann fór ekki að minnka fyrr en 15 árum eftir að allir útlendingar höfðu verið reknir út fyrir 200 mílurnar. Ársaflinn var m.ö.o. rúmlega tvisvar sinnum meiri á öllum þeim tíma, en hann hefur verið síðastliðinn 25 ár. Það er með hreinum ólíkindum að vel menntuð þjóð með sterkt vísinda - og háskólasamfélag skuli ekki aðeins hafa leitt þessa staðreynd algerlega hjá sér; heldur oftar en ekki tekið undir meintan árangur af nýtingarstefnu Hafró. Þöggunin hefur verið nær alger og því hefur stofnunin getað skellt skollaeyrum með því einu að loka öllum gluggum og hurðum. Þá ræðir enginn snöru í hengds manns húsi og því hefur það aldrei gerst að einhver starfsmaður stofnunarinnar hafi lýst minnstu efasemd - fyrr en hann hefur hætt störfum og kominn á eftirlaun. En nú kveður við nýjan tón. Í sjónvarpsfréttum 9.júni var viðtal við Þorstein Sigurðsson, forstjóra Hafró, þar sem hann er spurður út í helstu niðurstöður ástandskýrslunnar. Til öryggis hafði ég kveikt á táknmálstúkun á svo ég misskildi nú örugglega ekki neitt. Þorsteinn hvað góðan stíganda í stækkun þorskstofnsins - þó hann sé enn eitthvað minni en stýrivaxtahækkun Seðlabankans. En það vanti góða nýliðun, að Hafró hafi ekki séð verulega góða nýliðun (fjögurra ára fiskur) síðan 1985 og það valdi áhyggjum. Þarna viðurkennir forstjórinn að tæplega 40 ára bið Hafró eftir stórum árgangi hafi engan árangur borið og stofnunin sé engu nær um hvað geti valdið því. Það virðist m.ö.o ekki hvarfla að fiskifræðingum stofnunarinnar að stærri fiskar éta þá minni upp alla keðjuna og því séu stórþorskar eins stórir og þeir eru - og hafa fyrst þá engar áhyggjur af því að vera ekki étnir af öðrum. Með þessa „vitneskju“ mun sjávarútvegsráðherra líklega stöðva 700 skipa flota strandveiðimanna vegna þess að Hafró gerir sér einhverjar vonir um að fimm kílóa fiskur verði orðin sex kíló næsta sumar - og það án þess að þurfa að éta a.m.k.100 þúsund tonn af minna fiskmeti til þess. Undirritaður er hafnarvörður og hluthafi í strandveiðibát. Atli Hermannsson Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Sjávarútvegur Mest lesið Hlustum í eitt skipti á foreldra Jón Pétur Zimsen Skoðun Okkar lágkúrulega illska Lóa Hlín Hjálmtýsdóttir Skoðun Hugleiðingar um ástandið fyrir botni Miðjarðarhafs Örn Sigurðsson Skoðun Andaðu rólega elskan... Ester Hilmarsdóttir Skoðun Ég vildi óska þess að ég hefði hreinlega fengið krabbamein Íris Elfa Þorkelsdóttir Skoðun Öndum rólega – á meðan húsið brennur Magnús Magnússon Skoðun Skólaskætingur Þórdís Kolbrún R. Gylfadóttir Skoðun Eldri borgarar – áhrif aðildar að Evrópusambandinu (ESB) Þorvaldur Ingi Jónsson Skoðun Þjóðarmorð, fálmandi mjálm eða aðgerðir? Viðar Hreinsson Skoðun Halldór 23.8.2025 Halldór Skoðun Skoðun Hlustum í eitt skipti á foreldra Jón Pétur Zimsen skrifar Skoðun Hugleiðingar um ástandið fyrir botni Miðjarðarhafs Örn Sigurðsson skrifar Skoðun Heildstætt heilbrigðiskerfi – hagur okkar allra Alma D. Möller skrifar Skoðun Vanþekking eða vísvitandi blekkingar? Hjörtur J. Guðmundsson skrifar Skoðun „I believe the children are our future…“ Karen Rúnarsdóttir skrifar Skoðun Mikilvægi félagasamtaka og magnað maraþon Þuríður Harpa Sigurðardóttir skrifar Skoðun Allt sem ég þarf að gera Dagbjartur Kristjánsson skrifar Skoðun Eldri borgarar – áhrif aðildar að Evrópusambandinu (ESB) Þorvaldur Ingi Jónsson skrifar Skoðun Meiri gæði og mun minni álögur - Hveragerðisleiðin í leikskólamálum Jóhanna Ýr Jóhannsdóttir,Sandra Sigurðardóttir,Dagný Sif Sigurbjörnsdóttir,Halldór Benjamín Hreinsson,Njörður Sigurðsson skrifar Skoðun Reykjavíkurborg stígur fyrsta skrefið í snjallvæðingu umferðarljósa! Einar Sveinbjörn Guðmundsson skrifar Skoðun Framtíðin í fyrsta sæti – mikilvægi forgangsröðunar á tillögum Kópavogsbæjar í grunnskólamálum Sigrún Ólöf Ingólfsdóttir skrifar Skoðun Notkun ökklabanda Guðmundur Ingi Þóroddsson skrifar Skoðun Skólaskætingur Þórdís Kolbrún R. Gylfadóttir skrifar Skoðun Þéttingarstefnan hefur brugðist og Dóra breytir um umræðuefni Aðalsteinn Haukur Sverrisson skrifar Skoðun Ný sókn í menntamálum Guðmundur Ari Sigurjónsson skrifar Skoðun Þjóðarmorð, fálmandi mjálm eða aðgerðir? Viðar Hreinsson skrifar Skoðun Vin í eyðimörkinni – almenningsbókasöfn borgarinnar Sanna Magdalena Mörtudóttir skrifar Skoðun Er Akureyri að missa háskólann sinn? Aðalbjörn Jóhannsson skrifar Skoðun Tíu staðreyndir um alvarlegustu kvenréttindakrísu heims Stella Samúelsdóttir skrifar Skoðun Ég vildi óska þess að ég hefði hreinlega fengið krabbamein Íris Elfa Þorkelsdóttir skrifar Skoðun Mestu aularnir í Vetrarbrautinni Kári Helgason skrifar Skoðun Fjárfestum í fyrsta bekk, frekar en fangelsum Hjördís Eva Þórðardóttir skrifar Skoðun Eftirlíking vitundar og hætturnar sem henni fylgja Þorsteinn Siglaugsson skrifar Skoðun Andaðu rólega elskan... Ester Hilmarsdóttir skrifar Skoðun Gagnvirkni líkama og vitundar til heilbrigðis Þórdís Hólm Filipsdóttir skrifar Skoðun Nýjar lausnir í kennslu – gamlar hindranir Bogi Ragnarsson skrifar Skoðun Kópavogsleiðinn Ragnar Þór Pétursson skrifar Skoðun Samstarf sem skilar raunverulegum loftslagsaðgerðum Nótt Thorberg skrifar Skoðun Lærum að lesa og reikna Jón Pétur Zimsen skrifar Skoðun Loforðið sem borgarstjóri gleymdi Magnea Gná Jóhannsdóttir skrifar Sjá meira
Ný ástandskýrsla Hafrannsóknarstofnunar var kynnt á föstudag. Fyrir utan dagsetninguna efst í hægra horninu er því miður ekkert nýtt að frétta í skýrslunni. Ef síðustu 25 ársskýrslum Hafró væri stokkað líkt og um spil væri að ræða þyrfti einhvers konar gervigreind til að koma þeim aftur í rétta tímaröð. Það er vegna þess að nær ekkert hefur verið að frétta allan þann tíma, annað en að stofnunin flutti af Skúlagötunni í nýtt húsnæði í Hafnarfirði fyrir nokkrum árum. Það hefur vonandi skilað sér í bættri vinnuaðstöðu, en ráðgjöf stofnunarinnar varðandi vöxt og viðgang okkar helstu nytjastofna hefur engu skilað og - mun að óbreyttu líklega aldrei gera það. Ráðgjöf stofnunarinnar byggir sem fyrr á því að geyma fiskinn í sjónum svo hann verði stærri á næsta ári - eða bara einhvern tíma seinna. Það er skemmst frá því að segja að það hefur aldrei gengið eftir svo einhver hafi orðið þess var. Þá meina ég hvergi nokkurs staðar. Ég hef i mínum kvikindisskap stundum spurt að því hvenær það hafi verið, jafnvel klukkan hvað en það eru engar vísbendingar að finna. En það á samt að halda áfram á sömu braut, nota sama nýtingarkerfið sem skýrslur stofnunarinnar sanna að hafa hvergi virkað. Þetta er sama nýtingarkerfið og ICES Alþjóðahafrannsóknarráðið predikar, enda erum við mikils metin þar sem ein af stofnríkjum ráðsins. Með öðrum orðum; þó við gengjum í ESB myndi þekking okkar á lífríkinu í hafinu og ráðgjöf um heildarafla ekki geta versnað - því allt er eins. Frá árinu 1950 og allt þar til við færðum lögsöguna út í 200 mílur árið 1975 var meðal ársafli í þorski nálægt 450 þúsund tonn. Í heil 25 ár með yfir 100 erlenda togara og minni trollmöskva skrapandi smáfisk upp að 12 mílum frá landi minnkaði þorskaflinn ekkert. Hann fór ekki að minnka fyrr en 15 árum eftir að allir útlendingar höfðu verið reknir út fyrir 200 mílurnar. Ársaflinn var m.ö.o. rúmlega tvisvar sinnum meiri á öllum þeim tíma, en hann hefur verið síðastliðinn 25 ár. Það er með hreinum ólíkindum að vel menntuð þjóð með sterkt vísinda - og háskólasamfélag skuli ekki aðeins hafa leitt þessa staðreynd algerlega hjá sér; heldur oftar en ekki tekið undir meintan árangur af nýtingarstefnu Hafró. Þöggunin hefur verið nær alger og því hefur stofnunin getað skellt skollaeyrum með því einu að loka öllum gluggum og hurðum. Þá ræðir enginn snöru í hengds manns húsi og því hefur það aldrei gerst að einhver starfsmaður stofnunarinnar hafi lýst minnstu efasemd - fyrr en hann hefur hætt störfum og kominn á eftirlaun. En nú kveður við nýjan tón. Í sjónvarpsfréttum 9.júni var viðtal við Þorstein Sigurðsson, forstjóra Hafró, þar sem hann er spurður út í helstu niðurstöður ástandskýrslunnar. Til öryggis hafði ég kveikt á táknmálstúkun á svo ég misskildi nú örugglega ekki neitt. Þorsteinn hvað góðan stíganda í stækkun þorskstofnsins - þó hann sé enn eitthvað minni en stýrivaxtahækkun Seðlabankans. En það vanti góða nýliðun, að Hafró hafi ekki séð verulega góða nýliðun (fjögurra ára fiskur) síðan 1985 og það valdi áhyggjum. Þarna viðurkennir forstjórinn að tæplega 40 ára bið Hafró eftir stórum árgangi hafi engan árangur borið og stofnunin sé engu nær um hvað geti valdið því. Það virðist m.ö.o ekki hvarfla að fiskifræðingum stofnunarinnar að stærri fiskar éta þá minni upp alla keðjuna og því séu stórþorskar eins stórir og þeir eru - og hafa fyrst þá engar áhyggjur af því að vera ekki étnir af öðrum. Með þessa „vitneskju“ mun sjávarútvegsráðherra líklega stöðva 700 skipa flota strandveiðimanna vegna þess að Hafró gerir sér einhverjar vonir um að fimm kílóa fiskur verði orðin sex kíló næsta sumar - og það án þess að þurfa að éta a.m.k.100 þúsund tonn af minna fiskmeti til þess. Undirritaður er hafnarvörður og hluthafi í strandveiðibát. Atli Hermannsson
Skoðun Meiri gæði og mun minni álögur - Hveragerðisleiðin í leikskólamálum Jóhanna Ýr Jóhannsdóttir,Sandra Sigurðardóttir,Dagný Sif Sigurbjörnsdóttir,Halldór Benjamín Hreinsson,Njörður Sigurðsson skrifar
Skoðun Reykjavíkurborg stígur fyrsta skrefið í snjallvæðingu umferðarljósa! Einar Sveinbjörn Guðmundsson skrifar
Skoðun Framtíðin í fyrsta sæti – mikilvægi forgangsröðunar á tillögum Kópavogsbæjar í grunnskólamálum Sigrún Ólöf Ingólfsdóttir skrifar
Skoðun Þéttingarstefnan hefur brugðist og Dóra breytir um umræðuefni Aðalsteinn Haukur Sverrisson skrifar