Verkakonur samtímans – og nýtt skeið í kvennabaráttu! Guðrún Margrét Guðmundsdóttir og Aleksandra Leonardsdóttir skrifa 22. október 2025 10:32 Þann 24. október 1975, fyrir hálfri öld, lögðu um 90% kvenna á Íslandi niður störf og mættu á mótmælafund í Reykjavík og víða um land. Markmiðið var að beina sjónum að mikilvægi starfa þeirra í samfélaginu, bæði launaðra og ólaunaðra, og krefjast sömu réttinda og launakjara og karlar nutu. Þennan dag neyddust karlar til að ganga í störf kvenna og taka að sér barnauppeldi og heimilisstörf. Í kvöldfréttunum mátti sjá gúmmíhanskaklædda karla vaska upp á kaffistofum landsins og viðtöl tekin við mæðulega menn sem margir neyddust til að hafa börnin hjá sér í vinnunni. Fullyrt var að pylsur hefðu selst upp á landinu þennan dag. Óhætt er að segja að konum hafi tekist ætlunarverkið, eins og glöggt mátti sjá í afar áhugaverðri og stórskemmtilegri heimildarmynd Dagurinn sem Íslands stöðvaðist sem sýnd var á RÚV 19. október sl. Dagurinn er sagður hafa markað tímamót í íslenskri kvennabaráttu og upphafið að miklum samfélagslegum framförum sem við nútímakonur njótum góðs af, þakklátar þeim konum sem ruddu brautina. Konur komu saman úr ólíkum áttum, tóku sér pláss og stóðu saman þennan dag þvert á pólitík og landshluta með glæstum árangri og nutu athygli heimspressunnar. En hafa allar konur notið ábatans til jafns? Andi Aðalheiðar Bjarnfreðsdóttur svífur enn yfir vötnum Á útífundinum í Lækjargötu þennan dag flutti Aðalheiður Bjarnfreðsdóttir verkalýðsleiðtogi innan vébanda ASÍ víðfrægt ávarp sitt og sagðist tala fyrir hönd verkakvenna; þeirra sem hefðu lægstu kjörin, minnsta baklandið og versta aðbúnaðinn. Kvennabaráttan ætti að snúa að þeim, þeirra hag og velferð. Segja má að Aðalheiður hafi áttað sig á því að raunveruleg mælistika jafnréttis í samfélaginu felst í kjörum þeirra sem minnst hafa milli handanna. Verkakonur samtímans Ef Aðalheiðar nyti við í nútímanum myndi hún sjálfsagt beina tali sínu að konum af erlendum uppruna. Konum sem bera uppi grunnstoðir samfélagsins, starfa í ræstingum, við umönnun barna og aldraðra, eru á lægstu laununum, búa við mikið vinnuálag og hafa lítið bakland. Þær fá sjaldan tækifæri til stöðuhækkunar, verða oftar fyrir mismunun og áreitni, njóta ekki þeirrar fræðslu sem í boði er, né fá viðurkenningu á þeirri menntun sem þær oft hafa. Atvinnuþátttaka þeirra er meiri en íslenskra kvenna, þær vinna lengri vinnudag og eru síður í hlutastörfum. Innflytjendakonur búa við margar samfélagslegar hindranir. Málþing ASÍ í Hörpu 24. október nk. kl. 10 – 14 ASÍ ákvað því að nýta þennan merkisdag í íslenskri kvennabaráttu, tileinka hann konum af erlendum uppruna og halda málþing undir yfirskriftinni: Nútíma kvennabarátta - Staða kvenna af erlendum uppruna á vinnumarkaði. Á málþinginu verður sjónum beint aðómetanlegu framlagi þeirra til samfélagsins, áskorunum sem þær mæta og leiðum til að tryggja jöfn tækifæri og gagnkvæma aðlögun. Á málþinginu eru þrjú meginþemu: Láglaunakonur og vanmat kvennastarfa, Viðurkenning á hæfni og menntun - aðgengi að íslenskukennslu og Samfélagsleg ábyrgð og framtíð. Þar koma fram konur af erlendum uppruna sem deila af reynslu sinni, forystumenn og sérfræðingar úr röðum ASÍ og ráðherrar á sviði jafnréttismála og atvinnumála. Útvíkkun kvennabaráttunnar Með þessu vill ASÍ stíga mikilvæg skref til að útvíkka íslenska kvennabaráttu og tryggja að konur af erlendum uppruna verði hluti hennar á eigin forsendum. Konur af erlendum uppruna eru 12% af íslenskum vinnumarkaði og gegna lykilhlutverki í því að halda grunnstoðum samfélagsins gangandi. Þrátt fyrir það eru þær oft ósýnilegar og áskoranir þeirra ekki teknar alvarlega. Íslensk kvennahreyfing verður enn sterkari með konur af erlendum uppruna innanborðs. Við þurfum að skapa pláss fyrir nýja reynslu, nýjar raddir og nýjan kraft. Þær leggja mikið af mörkum til íslensks samfélags og sýna vilja til að taka þátt og tilheyra. Nú er kominn tími til að við stöndum með þeim og berjumst hlið við hlið fyrir jöfnum tækfærum, réttlátari kjörum og betra lífi. Allir eru velkomnir á málþingið á meðan húsrúm leyfir. Að málþingi loknu minnum við gesti á formlega dagskrá Kvennaárs, sögugönguna í Lækjargötu, útifundinn á Arnarhóli sem og aðra viðburði um land allt. Guðrún Margrét Guðmundsdóttir, jafnréttisfulltrúi ASÍ og Aleksandra Leonardsdóttir, sérfræðingur í fræðslu og inngildingu hjá ASÍ Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Kvennaverkfall Mest lesið Væri Albert ekki frægur, íslenskur íþróttamaður Drífa Snædal Skoðun Sveitarstjórn Grímsnes- og Grafningshrepps neitar að vinna vinnuna sína Ragna Ívarsdóttir,Guðrún Margrét Njálsdóttir,Þröstur Sverrisson Skoðun Ég á þetta ég má þetta Arnar Atlason Skoðun 54 dögum síðar Margrét Ágústa Sigurðardóttir Skoðun Skuggi Dostójevskís og Vladimir Pútín Sigurður Árni Þórðarson Skoðun Jafnréttisbrot íslenskra stjórnvalda Huginn Þór Grétarsson Skoðun Er C svona sjö? Ívar Rafn Jónsson Skoðun Brýtur Reykjavíkurborg vísvitandi á hlutastarfandi starfsmönnum með samþykki stéttarfélaga? Agnar Þór Guðmundsson Skoðun Er endurhæfing happdrætti? Svana Helen Björnsdóttir Skoðun Ríkisstjórn sem getur og gerir í stað þess að standa kyrr Guðmundur Ari Sigurjónsson Skoðun Skoðun Skoðun Til Bretlands Hjörvar Sigurðsson skrifar Skoðun Gleðilega hátíð og baráttukveðjur Alma Ýr Ingólfsdóttir skrifar Skoðun Fatlað fólk ber ekki ábyrgð á velferð samfélagsins Rúnar Björn Herrera Þorkelsson skrifar Skoðun Er C svona sjö? Ívar Rafn Jónsson skrifar Skoðun Það þarf ekki krísu til að reka borg af ábyrgð Þórdís Lóa Þórhallsdóttir skrifar Skoðun Enginn er „bara fangi“ eða glæpamaður Gylfi Þorkelsson skrifar Skoðun Skuggi Dostójevskís og Vladimir Pútín Sigurður Árni Þórðarson skrifar Skoðun Eiga þakklæti og pólitík samleið? Berglind Guðmundsdóttir skrifar Skoðun Brýtur Reykjavíkurborg vísvitandi á hlutastarfandi starfsmönnum með samþykki stéttarfélaga? Agnar Þór Guðmundsson skrifar Skoðun Jafnréttisbrot íslenskra stjórnvalda Huginn Þór Grétarsson skrifar Skoðun Hatur fyrir hagnað Jón Frímann Jónsson skrifar Skoðun Er endurhæfing happdrætti? Svana Helen Björnsdóttir skrifar Skoðun Sveitarstjórn Grímsnes- og Grafningshrepps neitar að vinna vinnuna sína Ragna Ívarsdóttir,Guðrún Margrét Njálsdóttir,Þröstur Sverrisson skrifar Skoðun Hafa ferðamenn ekki áhuga á fornleifum? Eva Bryndís Ágústsdóttir,Arthur Knut Farestveit skrifar Skoðun Stafrænt ofbeldi lifir ekki í tómarúmi – það lifir í þögninni Erla Hrönn Hörpu Unnsteinsdóttir skrifar Skoðun 54 dögum síðar Margrét Ágústa Sigurðardóttir skrifar Skoðun Ríkisstjórn sem getur og gerir í stað þess að standa kyrr Guðmundur Ari Sigurjónsson skrifar Skoðun Væri Albert ekki frægur, íslenskur íþróttamaður Drífa Snædal skrifar Skoðun Meðferð ungmenna í vanda er miklu meira en takmörkuð sálfræðimeðferð og lyfjagjafir. Davíð Bergmann skrifar Skoðun Lesblindir og vinnustaður framtíðarinnar Guðmundur S. Johnsen skrifar Skoðun Réttarríki barna: Færum tálmun úr geðþótta í lögbundið ferli Halldóra Lillý Jóhannsdóttir skrifar Skoðun Kaffistofa Samhjálpar og minnstu bræður okkar Einar Baldvin skrifar Skoðun Erfðafjárskattur og vondir skattar Helgi Tómasson skrifar Skoðun Sagan um þorskinn og sjálfstæðið Svanur Guðmundsson skrifar Skoðun Hvatning til Seðlabankans um að slaka á lánþegaskilyrðum Halla Gunnarsdóttir,Sigurður Hannesson skrifar Skoðun Réttlæti í almannatryggingum Eggert Sigurbergsson skrifar Skoðun Veljum íslensk jólatré – styðjum skógrækt og umhverfið Ragnhildur Freysteinsdóttir skrifar Skoðun Er komið að næsta skrefi í jafnréttisbaráttu kvenna? Guðmundur Ingi Þóroddsson skrifar Skoðun Mikilvægi málumhverfis í leikskólum Kristín Kolbrún Waage Kolbeinsdóttir skrifar Skoðun Heilbrigðiskerfi Íslands - landsbyggðin, lýðheilsa og lækningar Victor Guðmundsson skrifar Sjá meira
Þann 24. október 1975, fyrir hálfri öld, lögðu um 90% kvenna á Íslandi niður störf og mættu á mótmælafund í Reykjavík og víða um land. Markmiðið var að beina sjónum að mikilvægi starfa þeirra í samfélaginu, bæði launaðra og ólaunaðra, og krefjast sömu réttinda og launakjara og karlar nutu. Þennan dag neyddust karlar til að ganga í störf kvenna og taka að sér barnauppeldi og heimilisstörf. Í kvöldfréttunum mátti sjá gúmmíhanskaklædda karla vaska upp á kaffistofum landsins og viðtöl tekin við mæðulega menn sem margir neyddust til að hafa börnin hjá sér í vinnunni. Fullyrt var að pylsur hefðu selst upp á landinu þennan dag. Óhætt er að segja að konum hafi tekist ætlunarverkið, eins og glöggt mátti sjá í afar áhugaverðri og stórskemmtilegri heimildarmynd Dagurinn sem Íslands stöðvaðist sem sýnd var á RÚV 19. október sl. Dagurinn er sagður hafa markað tímamót í íslenskri kvennabaráttu og upphafið að miklum samfélagslegum framförum sem við nútímakonur njótum góðs af, þakklátar þeim konum sem ruddu brautina. Konur komu saman úr ólíkum áttum, tóku sér pláss og stóðu saman þennan dag þvert á pólitík og landshluta með glæstum árangri og nutu athygli heimspressunnar. En hafa allar konur notið ábatans til jafns? Andi Aðalheiðar Bjarnfreðsdóttur svífur enn yfir vötnum Á útífundinum í Lækjargötu þennan dag flutti Aðalheiður Bjarnfreðsdóttir verkalýðsleiðtogi innan vébanda ASÍ víðfrægt ávarp sitt og sagðist tala fyrir hönd verkakvenna; þeirra sem hefðu lægstu kjörin, minnsta baklandið og versta aðbúnaðinn. Kvennabaráttan ætti að snúa að þeim, þeirra hag og velferð. Segja má að Aðalheiður hafi áttað sig á því að raunveruleg mælistika jafnréttis í samfélaginu felst í kjörum þeirra sem minnst hafa milli handanna. Verkakonur samtímans Ef Aðalheiðar nyti við í nútímanum myndi hún sjálfsagt beina tali sínu að konum af erlendum uppruna. Konum sem bera uppi grunnstoðir samfélagsins, starfa í ræstingum, við umönnun barna og aldraðra, eru á lægstu laununum, búa við mikið vinnuálag og hafa lítið bakland. Þær fá sjaldan tækifæri til stöðuhækkunar, verða oftar fyrir mismunun og áreitni, njóta ekki þeirrar fræðslu sem í boði er, né fá viðurkenningu á þeirri menntun sem þær oft hafa. Atvinnuþátttaka þeirra er meiri en íslenskra kvenna, þær vinna lengri vinnudag og eru síður í hlutastörfum. Innflytjendakonur búa við margar samfélagslegar hindranir. Málþing ASÍ í Hörpu 24. október nk. kl. 10 – 14 ASÍ ákvað því að nýta þennan merkisdag í íslenskri kvennabaráttu, tileinka hann konum af erlendum uppruna og halda málþing undir yfirskriftinni: Nútíma kvennabarátta - Staða kvenna af erlendum uppruna á vinnumarkaði. Á málþinginu verður sjónum beint aðómetanlegu framlagi þeirra til samfélagsins, áskorunum sem þær mæta og leiðum til að tryggja jöfn tækifæri og gagnkvæma aðlögun. Á málþinginu eru þrjú meginþemu: Láglaunakonur og vanmat kvennastarfa, Viðurkenning á hæfni og menntun - aðgengi að íslenskukennslu og Samfélagsleg ábyrgð og framtíð. Þar koma fram konur af erlendum uppruna sem deila af reynslu sinni, forystumenn og sérfræðingar úr röðum ASÍ og ráðherrar á sviði jafnréttismála og atvinnumála. Útvíkkun kvennabaráttunnar Með þessu vill ASÍ stíga mikilvæg skref til að útvíkka íslenska kvennabaráttu og tryggja að konur af erlendum uppruna verði hluti hennar á eigin forsendum. Konur af erlendum uppruna eru 12% af íslenskum vinnumarkaði og gegna lykilhlutverki í því að halda grunnstoðum samfélagsins gangandi. Þrátt fyrir það eru þær oft ósýnilegar og áskoranir þeirra ekki teknar alvarlega. Íslensk kvennahreyfing verður enn sterkari með konur af erlendum uppruna innanborðs. Við þurfum að skapa pláss fyrir nýja reynslu, nýjar raddir og nýjan kraft. Þær leggja mikið af mörkum til íslensks samfélags og sýna vilja til að taka þátt og tilheyra. Nú er kominn tími til að við stöndum með þeim og berjumst hlið við hlið fyrir jöfnum tækfærum, réttlátari kjörum og betra lífi. Allir eru velkomnir á málþingið á meðan húsrúm leyfir. Að málþingi loknu minnum við gesti á formlega dagskrá Kvennaárs, sögugönguna í Lækjargötu, útifundinn á Arnarhóli sem og aðra viðburði um land allt. Guðrún Margrét Guðmundsdóttir, jafnréttisfulltrúi ASÍ og Aleksandra Leonardsdóttir, sérfræðingur í fræðslu og inngildingu hjá ASÍ
Sveitarstjórn Grímsnes- og Grafningshrepps neitar að vinna vinnuna sína Ragna Ívarsdóttir,Guðrún Margrét Njálsdóttir,Þröstur Sverrisson Skoðun
Brýtur Reykjavíkurborg vísvitandi á hlutastarfandi starfsmönnum með samþykki stéttarfélaga? Agnar Þór Guðmundsson Skoðun
Skoðun Brýtur Reykjavíkurborg vísvitandi á hlutastarfandi starfsmönnum með samþykki stéttarfélaga? Agnar Þór Guðmundsson skrifar
Skoðun Sveitarstjórn Grímsnes- og Grafningshrepps neitar að vinna vinnuna sína Ragna Ívarsdóttir,Guðrún Margrét Njálsdóttir,Þröstur Sverrisson skrifar
Skoðun Hafa ferðamenn ekki áhuga á fornleifum? Eva Bryndís Ágústsdóttir,Arthur Knut Farestveit skrifar
Skoðun Stafrænt ofbeldi lifir ekki í tómarúmi – það lifir í þögninni Erla Hrönn Hörpu Unnsteinsdóttir skrifar
Skoðun Meðferð ungmenna í vanda er miklu meira en takmörkuð sálfræðimeðferð og lyfjagjafir. Davíð Bergmann skrifar
Skoðun Réttarríki barna: Færum tálmun úr geðþótta í lögbundið ferli Halldóra Lillý Jóhannsdóttir skrifar
Skoðun Hvatning til Seðlabankans um að slaka á lánþegaskilyrðum Halla Gunnarsdóttir,Sigurður Hannesson skrifar
Skoðun Veljum íslensk jólatré – styðjum skógrækt og umhverfið Ragnhildur Freysteinsdóttir skrifar
Skoðun Heilbrigðiskerfi Íslands - landsbyggðin, lýðheilsa og lækningar Victor Guðmundsson skrifar
Sveitarstjórn Grímsnes- og Grafningshrepps neitar að vinna vinnuna sína Ragna Ívarsdóttir,Guðrún Margrét Njálsdóttir,Þröstur Sverrisson Skoðun
Brýtur Reykjavíkurborg vísvitandi á hlutastarfandi starfsmönnum með samþykki stéttarfélaga? Agnar Þór Guðmundsson Skoðun