Opið bréf til samgönguráðherra og vegamálastjóra Hópur ferðaþjóna í Dölunum skrifar 6. maí 2024 20:01 Við undirrituð, ferðaþjónar í Dölum viljum koma á framfæri hvernig ástand á vegi 60 koma við okkur. Sökum ónýtrar klæðningar á vegi, hefur nú verið tekið til þess ráðs hjá Vegagerðinni að mylja klæðninguna niður á feykistórum kafla í Dalabyggð á vegi 60, Vestfjarðavegi. Afgangurinn er allur meira og minna að molna niður. Það að vegurinn væri ónýtur kom engum á óvart, það hefur legið fyrir í nokkur ár og vakin athygli á því ítrekað hér heima i héraði, sem og annars staðar. M.a. í vandaðri úttekt hjá sveitarfélaginu okkar, Dalabyggð. Hver meðal húsvörður yrði látinn taka pokann sinn, ef svona vinnubrögð sæjust í fasteignarekstri, en þannig þurfum við að hugsa um ríkissjóð og ríkiseignir. Þetta eru verðmæti sem þarf að hámarka og viðhalda á hverjum tíma, byggja upp og fá eignirnar til að skila tekjum og draga úr kostnaði. Þar liggur hundurinn grafinn í okkar tilfelli. Húsvörðurinn hefur fengið undirtylluna til að spartla í götin oft og iðulega. Deild Vegagerðarinnar í Búðardal á orðu skilið fyrir viðbragðsflýti og natni við að reyna að bjarga málunum, með holuteyminu og heflinum. En betur má ef duga skal. Kostnaðurinn við vegakerfið er ekki lágur á þessum tíma frá því að klæðningin varð ónýt (nokkur ár) og þangað til núna, heldur hefur hann bara lent á öðrum en ríkinu. Bílaleigur (og þar með ferðamenn) hafa greitt, rútufyrirtæki og íbúar finna fyrir sífellt hærri kostnaði af beyglum, rúðuskiptum, ónýtum dempurum, dekkjum og svo framvegis. Meira að segja bílainnflytjendur greiða, því nýjir bílar eru í ábyrgð og eiga að standast að vera keyrðir á klæddum vegi. Það hefur verið mælst gegn því hjá tilteknum rútufyrirtækjum að aka tiltekna vegi vegna hættu á skemmdum og bílaleigur eru ekkert að leiðrétta misskilninginn, þegar ferðamenn skilja skilmálana sína á þann veg að allir malarvegir séu bannaðir, en ekki einungis hálendisvegir og slóðar. Þetta er ærinn kostnaður. Nú er svo komið að til að heimsækja Dali er ekki hægt að koma á klæddum vegi, heldur eru malarvegir í allar áttir. Það eru ekki aðeins Dalirnir sem þannig eru skornir af nútímasamgöngukerfi þjóðarinnar, heldur allir Vestfirðirnir líka. Á sama tíma hefur verið dregið saman í framkvæmdum í vegakerfinu um 9% eða tæpa 3 milljarða árlega, miðað við fjárlög 2022 og uppreiknað verðlag. Í raun er það hálfgert grín að það sé verið að verja 26 milljörðum til framkvæmda í vegakerfinu (fjárlög 2024), þegar við stefnum að því að létta álagi á Suðurlandið og Reykjavík í fjölda ferðamanna, bæði hvað varðar umferð og fasteignanotkun. Það er eins og fólk skilji ekki samhengi vegakerfisins og flæði ferðamanna. Í fréttum árið 2020 var farið mikinn í tilkynningum um að stórar einkaframkvæmdir væru í farvatninu í samgöngumálum á næstunni. Og með því átti að verða til slaki til að veita fé til annarra framkvæmda á landsvísu. Hvar eru efndirnar? Af hverju er verið að búa til sífellt meiri viðhalds- og nýbyggingarþörf? Þetta vandamál hverfur ekki af sjálfu sér. Það þarf að verja fé til nýframkvæmda. Og okkur þætti vænt um að tekið yrði tillit til okkar eigin forgangsraðar. Nú í sumar megum við sem stundum ferðaþjónustu í Dölunum, búast við því að hjá okkur verði tekjufall vegna ófullnægjandi vegasambands við umheiminn. Hver borgar brúsann? Við fyrirtækin sem búum til atvinnutækifæri og gjaldeyri? Við íbúarnir sem borgum skatta? Hér með skorum við á samgönguráðherra og forystu Vegagerðarinnar að bregðast af festu við ástandinu. Eða að öðrum kosti að bæta okkur það fjárhagstjón sem við verðum fyrir í sumar, vegna ykkar mistaka og seinagangs. Fyrsta aðgerð ætti þó að vera að banna þungaflutninga á veginum, því það er stærsti skaðvaldurinn. Vegurinn er ekki hannaður fyrir svona mikla þungaumferð. Það gæti jafnvel verið skynsamlegt að skoða skipaflutinga á ný, bæði af hagsýnisástæðum og umhverfisáæstæðum. Bjarnheiður Jóhannsdóttir Anna Sigríður Grétarsdóttir Rain Adriann Mason Linda Guðmundsdóttir Reynir Guðbrandsson Finnbogi Harðarson Guðrún Björg Bragadóttir Carolin Baare – Schmidt Helga Elínborg Guðmundsdóttir Halla Sigríður Hrefnu Steinólfsdóttir Auður Ánadóttir Guðrún Esther Jónsdóttir Guðrún Þóra Ingþórsdóttir Þóra Sigurðardóttir Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Vegagerð Dalabyggð Samgöngur Mest lesið Verið er að umbreyta borginni en hvað viljum við? Helgi Áss Grétarsson Skoðun Í lífshættu eftir ofbeldi Jokka G Birnudóttir Skoðun Ljúkum því sem hafið er - ný bálstofa í Gufunesi Ingvar Stefánsson Skoðun Kann Jón Steindór ekki að reikna? Hjörtur J. Guðmundsson Skoðun Gróður, einmanaleiki og samfélagsleg samheldni Auður Kjartansdóttir Skoðun Opið bréf til stjórnmálafólks um málefni Palestínu og Ísraels Hjálmtýr Heiðdal Skoðun Hvers vegna skiptir máli hvernig talað er um velferð dýra? Hallgerður Ljósynja Hauksdóttir Skoðun Öfgar á Íslandi Ágúst Ólafur Ágústsson Skoðun Raddir fanga Helgi Gunnlaugsson Skoðun Íslenskumælandi hjúkrunarfræðingar Guðbjörg Pálsdóttir Skoðun Skoðun Skoðun Íslenskumælandi hjúkrunarfræðingar Guðbjörg Pálsdóttir skrifar Skoðun Heilbrigðisstarfsfólk eru ekki skotmörk Elísabet Herdísar Brynjarsdóttir,Hildur Harðardóttir,Tryggvi Egilsson,Sunna Snædal,Yousef Tamimi,Örvar Gunnarsson skrifar Skoðun Leiðrétting veiðigjalda og varðstaðan um sérhagsmuni Árni Rúnar Þorvaldsson skrifar Skoðun Þjóðminjasafn án fornleifafræðinga Snædís Sunna Thorlacius,Ingibjörg Áskelsdóttir skrifar Skoðun Opið bréf til stjórnmálafólks um málefni Palestínu og Ísraels Hjálmtýr Heiðdal skrifar Skoðun Í lífshættu eftir ofbeldi Jokka G Birnudóttir skrifar Skoðun Verið er að umbreyta borginni en hvað viljum við? Helgi Áss Grétarsson skrifar Skoðun Hvers vegna skiptir máli hvernig talað er um velferð dýra? Hallgerður Ljósynja Hauksdóttir skrifar Skoðun Gróður, einmanaleiki og samfélagsleg samheldni Auður Kjartansdóttir skrifar Skoðun Ljúkum því sem hafið er - ný bálstofa í Gufunesi Ingvar Stefánsson skrifar Skoðun Raddir fanga Helgi Gunnlaugsson skrifar Skoðun Kann Jón Steindór ekki að reikna? Hjörtur J. Guðmundsson skrifar Skoðun Lífið sem var – á Gaza Israa Saed,Katrín Harðardóttir skrifar Skoðun Vöxtur inn á við og blönduð borgarbyggð er málið Ásdís Hlökk Theodórsdóttir skrifar Skoðun Tilskipanafyllerí Trumps Gunnar Hólmsteinn Ársælsson skrifar Skoðun Öfgar á Íslandi Ágúst Ólafur Ágústsson skrifar Skoðun Borg þarf breidd, land þarf lausnir Ásta Björg Björgvinsdóttir skrifar Skoðun Framtíð safna í síbreytilegum samfélögum Dagrún Ósk Jónsdóttir skrifar Skoðun Rjúfum þögnina og tölum um dauðann Ingrid Kuhlman skrifar Skoðun Virðisaukaskattur í ferðaþjónustu: Skattfríðindi eða röng túlkun? Eðli virðisaukaskatts, alþjóðlegt samhengi og hlutverk ferðaþjónustunnar sem gjaldeyrisskapandi útflutningsgreinar Þórir Garðarsson skrifar Skoðun Fátækt á Íslandi: Áskoranir, viðkvæmir hópar og leiðir til úrbóta Friðþjófur Helgi Karlsson skrifar Skoðun Verndum vörumerki í tónlist Eiríkur Sigurðsson skrifar Skoðun Hann valdi sér nafnið Leó Bjarni Karlsson skrifar Skoðun Misskilin sjálfsmynd Finnur Thorlacius Eiríksson skrifar Skoðun Hvenær er nóg nóg? Ása Berglind Hjálmarsdóttir skrifar Skoðun Byggðalína eða Borgarlína Guðmundur Haukur Jakobsson skrifar Skoðun Úlfar sem forðast sól! Jóna Guðbjörg Árnadóttir skrifar Skoðun Aldrei aftur Halla Hrund Logadóttir skrifar Skoðun Tala ekki um lokamarkmiðið Hjörtur J. Guðmundsson skrifar Skoðun Hver á auðlindir Íslands? – Kallar á nýja og skýra löggjöf Einar G. Harðarson skrifar Sjá meira
Við undirrituð, ferðaþjónar í Dölum viljum koma á framfæri hvernig ástand á vegi 60 koma við okkur. Sökum ónýtrar klæðningar á vegi, hefur nú verið tekið til þess ráðs hjá Vegagerðinni að mylja klæðninguna niður á feykistórum kafla í Dalabyggð á vegi 60, Vestfjarðavegi. Afgangurinn er allur meira og minna að molna niður. Það að vegurinn væri ónýtur kom engum á óvart, það hefur legið fyrir í nokkur ár og vakin athygli á því ítrekað hér heima i héraði, sem og annars staðar. M.a. í vandaðri úttekt hjá sveitarfélaginu okkar, Dalabyggð. Hver meðal húsvörður yrði látinn taka pokann sinn, ef svona vinnubrögð sæjust í fasteignarekstri, en þannig þurfum við að hugsa um ríkissjóð og ríkiseignir. Þetta eru verðmæti sem þarf að hámarka og viðhalda á hverjum tíma, byggja upp og fá eignirnar til að skila tekjum og draga úr kostnaði. Þar liggur hundurinn grafinn í okkar tilfelli. Húsvörðurinn hefur fengið undirtylluna til að spartla í götin oft og iðulega. Deild Vegagerðarinnar í Búðardal á orðu skilið fyrir viðbragðsflýti og natni við að reyna að bjarga málunum, með holuteyminu og heflinum. En betur má ef duga skal. Kostnaðurinn við vegakerfið er ekki lágur á þessum tíma frá því að klæðningin varð ónýt (nokkur ár) og þangað til núna, heldur hefur hann bara lent á öðrum en ríkinu. Bílaleigur (og þar með ferðamenn) hafa greitt, rútufyrirtæki og íbúar finna fyrir sífellt hærri kostnaði af beyglum, rúðuskiptum, ónýtum dempurum, dekkjum og svo framvegis. Meira að segja bílainnflytjendur greiða, því nýjir bílar eru í ábyrgð og eiga að standast að vera keyrðir á klæddum vegi. Það hefur verið mælst gegn því hjá tilteknum rútufyrirtækjum að aka tiltekna vegi vegna hættu á skemmdum og bílaleigur eru ekkert að leiðrétta misskilninginn, þegar ferðamenn skilja skilmálana sína á þann veg að allir malarvegir séu bannaðir, en ekki einungis hálendisvegir og slóðar. Þetta er ærinn kostnaður. Nú er svo komið að til að heimsækja Dali er ekki hægt að koma á klæddum vegi, heldur eru malarvegir í allar áttir. Það eru ekki aðeins Dalirnir sem þannig eru skornir af nútímasamgöngukerfi þjóðarinnar, heldur allir Vestfirðirnir líka. Á sama tíma hefur verið dregið saman í framkvæmdum í vegakerfinu um 9% eða tæpa 3 milljarða árlega, miðað við fjárlög 2022 og uppreiknað verðlag. Í raun er það hálfgert grín að það sé verið að verja 26 milljörðum til framkvæmda í vegakerfinu (fjárlög 2024), þegar við stefnum að því að létta álagi á Suðurlandið og Reykjavík í fjölda ferðamanna, bæði hvað varðar umferð og fasteignanotkun. Það er eins og fólk skilji ekki samhengi vegakerfisins og flæði ferðamanna. Í fréttum árið 2020 var farið mikinn í tilkynningum um að stórar einkaframkvæmdir væru í farvatninu í samgöngumálum á næstunni. Og með því átti að verða til slaki til að veita fé til annarra framkvæmda á landsvísu. Hvar eru efndirnar? Af hverju er verið að búa til sífellt meiri viðhalds- og nýbyggingarþörf? Þetta vandamál hverfur ekki af sjálfu sér. Það þarf að verja fé til nýframkvæmda. Og okkur þætti vænt um að tekið yrði tillit til okkar eigin forgangsraðar. Nú í sumar megum við sem stundum ferðaþjónustu í Dölunum, búast við því að hjá okkur verði tekjufall vegna ófullnægjandi vegasambands við umheiminn. Hver borgar brúsann? Við fyrirtækin sem búum til atvinnutækifæri og gjaldeyri? Við íbúarnir sem borgum skatta? Hér með skorum við á samgönguráðherra og forystu Vegagerðarinnar að bregðast af festu við ástandinu. Eða að öðrum kosti að bæta okkur það fjárhagstjón sem við verðum fyrir í sumar, vegna ykkar mistaka og seinagangs. Fyrsta aðgerð ætti þó að vera að banna þungaflutninga á veginum, því það er stærsti skaðvaldurinn. Vegurinn er ekki hannaður fyrir svona mikla þungaumferð. Það gæti jafnvel verið skynsamlegt að skoða skipaflutinga á ný, bæði af hagsýnisástæðum og umhverfisáæstæðum. Bjarnheiður Jóhannsdóttir Anna Sigríður Grétarsdóttir Rain Adriann Mason Linda Guðmundsdóttir Reynir Guðbrandsson Finnbogi Harðarson Guðrún Björg Bragadóttir Carolin Baare – Schmidt Helga Elínborg Guðmundsdóttir Halla Sigríður Hrefnu Steinólfsdóttir Auður Ánadóttir Guðrún Esther Jónsdóttir Guðrún Þóra Ingþórsdóttir Þóra Sigurðardóttir
Skoðun Heilbrigðisstarfsfólk eru ekki skotmörk Elísabet Herdísar Brynjarsdóttir,Hildur Harðardóttir,Tryggvi Egilsson,Sunna Snædal,Yousef Tamimi,Örvar Gunnarsson skrifar
Skoðun Hvers vegna skiptir máli hvernig talað er um velferð dýra? Hallgerður Ljósynja Hauksdóttir skrifar
Skoðun Virðisaukaskattur í ferðaþjónustu: Skattfríðindi eða röng túlkun? Eðli virðisaukaskatts, alþjóðlegt samhengi og hlutverk ferðaþjónustunnar sem gjaldeyrisskapandi útflutningsgreinar Þórir Garðarsson skrifar
Skoðun Fátækt á Íslandi: Áskoranir, viðkvæmir hópar og leiðir til úrbóta Friðþjófur Helgi Karlsson skrifar